- bahaçılıq
- is. Bahaçı adamın xasiyyəti. Mircümə ilə başqa qaçaqların bir fərqi vardısa, o da Mircümənin bahaçılığı idi. P. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bahaçılıq
Look at other dictionaries:
gön — is. İri heyvanların işlənmiş dərisi. Ayaqqabının altı göndür. Gönü suya vermə, verdin heyfsilənmə. (Ata. sözü). // Bu dəridən qayrılmış. Gön altlıq. ◊ Gönü duzlamaq isteh. – ölmək, gəbərmək. <Azad:> Arvad gün gündən saralır, deyəsən, bu da… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
